Pozostajemy w klimacie baśni z tysiąca i
jednej nocy, ale dziś od strony...kuchni.
Szeherezada w "Księdze tysiąca i
jednej nocy" wspomina historię bogatego kupca, który nie mógł doczekać się
potomków. Żona doradziła mu, żeby kupił specyfik, który mu pomoże. Kupiec
posłuchał rady i wkrótce doczekał się dzieci, a wtedy okazało się, że w
składzie lekarstwa, które przyjmował był drogocenny kardamon.
Kuchnia arabska to zamiłowanie do
ziół i przypraw, kuchnia kontrastów, ogromna różnorodność smaków i
przepisów. O jej charakterze decydują przede wszystkim klimat i specyficzne zalecenia religijne. Wyrasta ona z kuchni
nomadzkiej - ludy wędrowne żywiły się głównie daktylami, pszenicą, jęczmieniem,
ryżem, mięsem i kwaśnym mlekiem. Podczas swych wędrówek jednak napotykali inne
narody i przejmowali ich zwyczaje i produkty.
Wczesna kuchnia arabska nie była
specjalnie urozmaicona. Zmieniło się to dopiero wtedy, gdy wyznawcy Proroka
osiedlili się na żyznych ziemiach, np. w dorzeczu Nilu i Eufratu. Zaczęli
uprawiać zboże i warzywa, hodować drób.
Współcześnie kuchnię krajów arabskich
cechuje zarówno zasadnicze podobieństwo - opierające się na wspólnym zasobie
podstawowych składników, pokrewieństwie dań i metod przyrządzania potraw - jak
i cudowna różnorodność wynikająca z odmienności stosowanych przypraw,
niepowtarzalność przepisów, niezliczonych wariantów i urozmaiceń. Łatwo można
znaleźć także przypadki oddziaływania kuchni potęg kolonialnych, zwłaszcza
Anglii i Francji, które zdominowały państwa arabskie po upadku imperium
osmańskiego.
Ponieważ państwa arabskie powstały i
zostały rozgraniczone stosunkowo niedawno - po pierwszej wojnie światowej, a
nawet później - smaki i potrawy nie zawsze trzymają się granic państwowych.
Ważnym elementem są przyprawy.
Najpopularniejsze to:
*Kardamon - dodaje się do arabskich kaw i herbat.
Jest jednym ze składników mieszanek ziołowych ras-el-hanout i baharat. Stanowi
przyprawę do dań z drobiu, wypieków i innych słodkich potraw.
*Kolendra - jest popularnym dodatkiem do sałatek i
aromatycznych potraw. Dodaje się jej małe ilości, aby nie zdominowała smaku
potrawy. Nasiona tłucze się w moździerzu lub dodaje w całości do dań warzywnych
i jednogarnkowych.
*Szafran - jest stosowany do dań tażin ( nazwa naczynia przeznaczonego do gotowania, ale także nazwa gulaszu na bazie jagnięciny lub kurczaka).
*Kmin
rzymski - dodaje się do sosów, sałatek,
kuskusu, dań mięsnych.
*Mięta - stosowana jest do sałatek, ryżu, bulguru (rodzaj kaszy),
napojów (herbat).
Arabowie to z reguły ludzie otwarci i
gościnni. Charakterystyczne jest to, że każdy z nich proponuje swoim gościom
wszystko to, co ma najlepsze. W języku funkcjonuje nawet specjalny zwrot:
„tafathalo”, który zaprasza do stołu, a dosłownie oznacza „uczyń mi zaszczyt”.
Nietaktem jest odrzucenie zaproszenia, bo w ten sposób znieważa się gospodarza.
Wyrazem gościnności jest również podanie kawy. Tradycyjnie arabską kawę parzy
się w specjalnym tygielku i często dodaje do niej kardamon. Tradycyjny arabski
posiłek rozpoczyna się od przystawek tzw. mezza, które są charakterystycznym
elementem tej kuchni. Mogą to być sałatki, pasty i wszelkiego rodzaju dodatki.
Popularne są oliwki, migdały, rodzynki, orzechy, prażone nasiona dyni i
ciecierzyca. Często podaje się również pikle warzywne. Prawie do każdego
posiłku podaje się pitę, czyli lekki chlebek z mąki pszennej.
Tradycyjne potrawy arabskie to miedzy innymi:
*falafel - popularne wegetariańskie danie, są to smażone kulki z bobu lub z ciecierzycy, z sezamem
*hummus - dip przygotowywany z gotowanej i utartej ciecierzycy, ziaren sezamu, czosnku i przypraw. Pochodzi Libanu, ale jest także dobrze znany miłośnikom kuchni żydowskiej i kaukaskiej. Wedle powszechnie znanej legendy, arabska przystawka została stworzona jeszcze w czasach wypraw krzyżowych przez Sułtana Saladyna.
Tradycyjne potrawy arabskie to miedzy innymi:
*falafel - popularne wegetariańskie danie, są to smażone kulki z bobu lub z ciecierzycy, z sezamem
*hummus - dip przygotowywany z gotowanej i utartej ciecierzycy, ziaren sezamu, czosnku i przypraw. Pochodzi Libanu, ale jest także dobrze znany miłośnikom kuchni żydowskiej i kaukaskiej. Wedle powszechnie znanej legendy, arabska przystawka została stworzona jeszcze w czasach wypraw krzyżowych przez Sułtana Saladyna.
źródła:
zdjęcie przypraw: www.general-community.com
www. arabskie.pl
www.smaczny.pl
www.dobra-rada.pl
www.media.photobucket.com
www.dobra-rada.pl
www.media.photobucket.com
www.wikipedia.pl
