"Zapach jest językiem, który nie potrzebuje słów".
Jacques Polge - perfumiarz Channel
"Zapach to nic innego, jak dotyk, który czujemy z daleka".
Jean-Claude Ellena - perfumiarz Hermes
O zapachu mówi się, że to niewidzialny kod, niepowtarzalny jak odciski papilarne. Od dawnych czasów pełnił ważną funkcję: ostrzegał przed niebezpieczeństwem, "ubierał" kobiety, upiększał wnętrza, decydował o wyborze. "Ludzie bowiem mogą zamykać oczy na wielkość, na grozę, na piękno, i moga zamykać uszy na melodie albo bałamutne słowa. Ale nie mogą uciec przed zapachem. Zapach bowiem jest bratem oddechu. Zapach wnika do ludzkiego wnetrza wraz z oddechem i ludzie nie mogą się przed nim obronić, jeżeli chcą żyć. I zapach idzie prosto do serc i tam w sposób kategoryczny roztrzyga o skłonności lub pogardzie, odrazie lub ochocie, miłości lub nienawiści". (Patrick Suskind - Pachnidło).
Historia perfum sięga czasów praczłowieka, który paląc ognisko dostrzegł, że palone drzewa, bogate w żywicę, przy spaleniu nadają dymowi piękny zapach. I to własnie od dymu wzięła się nazwa perfum. Słowo "perfume" pochodzi od wyrażenia łacińskiego "per fumum", czyli "poprzez dym". Dawne ludy właśnie poprzez dym oddawały swoim bogom cześć, wysyłały swoje prośby i modlitwy. Zapach był także nieodłącznym elementem ceremonii zaślubin: wierzono, że kąpiel przyszłych małżonków w aromatycznych olejkach sprawi, że ich związek będzie trwały. Z czasem perfumy zaczęły odgrywać dużą rolę w kulturze starożytnych cywilizacji Egiptu, Grecji i Rzymu. Warto tu dodać, że tylko najbogatsi mogli ich używać.
I jeszcze kilka filmów na temat perfum:
Najdroższy składnik perfum
Flakoniki - dzieła sztuki
Historia perfum sięga czasów praczłowieka, który paląc ognisko dostrzegł, że palone drzewa, bogate w żywicę, przy spaleniu nadają dymowi piękny zapach. I to własnie od dymu wzięła się nazwa perfum. Słowo "perfume" pochodzi od wyrażenia łacińskiego "per fumum", czyli "poprzez dym". Dawne ludy właśnie poprzez dym oddawały swoim bogom cześć, wysyłały swoje prośby i modlitwy. Zapach był także nieodłącznym elementem ceremonii zaślubin: wierzono, że kąpiel przyszłych małżonków w aromatycznych olejkach sprawi, że ich związek będzie trwały. Z czasem perfumy zaczęły odgrywać dużą rolę w kulturze starożytnych cywilizacji Egiptu, Grecji i Rzymu. Warto tu dodać, że tylko najbogatsi mogli ich używać.
Wraz z nadejściem chrześcijaństwa używanie i wytwarzanie perfum zostało zakazane jako zbyt zmysłowe i prowokujące, co nie przeszkodziło dalszemu rozwojowi perfumiarstwa w krajach arabskich. Stosowanie olejków zapachowych i pachnące kąpiele były dla Arabów nakazem religijnym. Dzięki temu, że Arabowie przez wieki byli monopolistami na rynku korzeni i aromatów, opanowali sztukę produkcji perfum do perfekcji.
Pierwsze nowożytne perfumy to zasługa Awicenny, perskiego lekarza, poety i uczonego, który wynalazł metodę destylacji alkoholowej, dzięki czemu produkcja pachnideł stała się wydajniejsza. pierwszymi perfumami wpprodukowanymi w ten sposób była woda różana. Od tego czasu perfumy stały się bardziej popularne. Perfumy powracają do Europy dzieki wyprawom Krzyżowców w XI-XIII wieku.
Przełom w rozwoju perfumerii nastąpił w epoce renesansu, kiedy alchemię zaczęła zastępować chemia, a procesy destylacji i ekstracji udoskonalono. Włochy stały się centrum sztuki permumiarskiej, w Wenecji powstawały najlepszej jakości flakony ze szkła dmuchanego. W 1555 roku wydano tam pierwszy w historii podręcznik produkcji kosmetyków pt."Najszlachetniejsze sekrety sztuki perfumeryjnej", zawierający trzysta przepisów produkcji pachnącego mydła, pudrów, wód pachnacych i perfum. Ten zbiór receptur, jak i dawne flakoniki na perfumy, można oglądać w weneckim Muzeum Perfum, usytuowanym w w Palazzo Mocenigo.
Wiedza o wyrobie perfum dotarła następnie do Francji za sprawą Katarzyny Medycejskiej i w XVII wieku to Paryż stał się głównym ośrodkiem przemysłu perfumeryjnego, a Eau de Cologne, stworzona przez Johanna Marię Farinę zyskała ogromną popolarność. Dalej o historii perfum przeczytacie TUTAJ i TUTAJ.
Dzisiejsze arabskie perfumy podbijają Europę. Coraz więcej ludzi podróżuje do odległych krajów Orientu, gdzie zapachy, kolory i smaki przenikają się wzajemnie, tworząc unikatowe kompozycje. Perfumy arabskie są specyficzne: mają silny aromat, który uwalnia się powli i zachowuje przez wiele godzin. Inna jest też forma perfum - nie w sprayu, jak w Europie, ale w postaci olejku. Flakoniki zaś przypominają miniaturowe dzieła sztuki.
Odsłyłam Was do bardzo ciekawego BLOGA na temat arabskich perfum.
I jeszcze kilka filmów na temat perfum:
Najdroższy składnik perfum
Flakoniki - dzieła sztuki
